- ἐχρήσαντο
- χράω 2proclaimaor ind mid 3rd pl
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ἐχρήσανθ' — ἐχρήσαντο , χράω 2 proclaim aor ind mid 3rd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
назнаменати — НАЗНАМЕНА|ТИ (50), Ю, ѤТЬ гл. 1. Показать, указать что л., обозначить: тѹ ѹдаривъ своѥю рѹкою въ двьри ти тако ѿхожааше. назнаменавъ тѣмь свои приходъ. ЖФП XII, 38г; ѡнъ же назнамена и годинѹ и д҃нь. ѡбрѣте въ истинѹ ѹспѣниѥ прп(д)бнаго ѡц҃а...… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
одѣтисѧ — (32), ОДЕЖ|ОУСѦ, ЕТЬСѦ гл. Одеться, облачиться: Въ одежю одѣвъсѧ. (περιβαλλόμενος) Изб 1076, 264; И въ дрѹгыи же д҃нь одѣвъс˫а въ одежю свѣтьлѹ и славьнѹ. ЖФП XII, 33г; и въ ризѹ одѣшасѧ много цѣньнѹ. (ἐσϑῆτι ἐχρήσαντο) КЕ XII, 81б; и помолисѧ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
опълчатисѧ — ОПЪЛЧА|ТИСѦ (14), ЮСѦ, ѤТЬСѦ гл. 1.Приготавливаться, снаряжаться (к бою, войне): ѥгда пакы Сѹрѧне и Вавилонѧне на нѧ начнѧхѹ ѡполчати(с), многа имъ творѧхѹ зла˫а, и не точью творѧхѹ с воюющими на нѧ,но и стража посажахѹ (ταῖς… ἐχρήσαντο… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ARISTOTELES — Stagirita, Philosophus, Peripateticorum Princeps, natus est Olymp. 99. A. M. 3670. Urb. Cond. 370. Ante Christum Natum 384. Septendecim annos natus, post Nicomachi parentis mortem, Athenas profectus, Platonis auditor fuit, qui praeclarissimum… … Hofmann J. Lexicon universale
μέτριος — α, ο (ΑΜ μέτριος, ία, ον, Α θηλ. και ος, αιολ.τ. μέτερρος) 1. αυτός που έχει την ορθή αναλογία, που υπάρχει ή γίνεται με μέτρο, κανονικός, μέσος (α. «μέτριο ανάστημα» β. «μέτρια θερμοκρασία» γ. «ἁπτόμενοι δὲ σφι ἐπελθεῑν ἄνδρας σμικροὺς μετρίων… … Dictionary of Greek
παραπέτασμα — το, ΝΜΑ [παραπετάννυμαι] 1. υφασμάτινο συνήθως προκάλυμμα που κρεμιέται για να κρύψει ή να απομονώσει κάτι («σκηνήν... παραπετάσμασι ποικίλοισι κατεσκευασμένην», Ηρόδ.) 2. μτφ. πρόσχημα («ταῑς τέχναις ταύταις παραπετάσμασιν ἐχρήσαντο», Πλάτ.)… … Dictionary of Greek
χρώ — (I) άω, Α 1. προκαλώ αμυχή, πληγώνω ελαφρώς, χραύω* 2. (στον Όμ. μόνον στον πρτ.) α) επέρχομαι, επιτίθεμαι εναντίον κάποιου («στυγερὸς δὲ οἱ ἔχραε δαίμων», Ομ. Οδ.) β) (με απρμφ.) είμαι πρόθυμος να κάνω κάτι («τίπτε σὸς υἱὸς ἐμὸν ῥόον ἔχραε… … Dictionary of Greek